iò
io nel Dizionario del patois francoprovenzale del comune di Challand-Saint-Anselme
pr pers
iò I pers - neutro - sing - forma disgiunta (tonica) - soggetto
Testi
L’ors é lo piquiò berdjé
Dindèn un piquiò mite izolà protcho du bo vichcae un vièi ommo é lo cho névoù. ...
Leggi tuttoLa vatcha partadjà
... In alèn Piérinno, qu’ou sé crèae un bé tso pi fin qué Morisse, sé dijae entre sé : « Te fou po vére iò, ora ». ...
Leggi tuttoL’ouya é l’ojéyot
... To subeut, l’ouya dona gnenca fèi a tselle parole, ma apré in ié répensèn, totta orgoyouza, a sé dit : « Poro ojéyot*, comèn i-teu la fèi dé aruvé a gagnì ? T’it lo pi piquiot é minso ojé qué lo Bon Guieu l’at mandà so la tèra, é iò, ou contrére, i sèi la réna dou siel ». ...
Leggi tuttoLa conquia di sét tchévrèi
... Co tsi co li piquiò tchévrèi l’an acordzu-sé-nèn dou lu. ...
Leggi tuttoL’anfàn prodéggo
... Donca in rajonèn, lo poro matats ou sé dit : « Can dé valet dou miò pare i l’an dé pan in pieuch é iò sèi tseu a crépé dé fan ! Voi moudé, tornì dou miò pare é ié dire : « Pappa, l’èi pétchà co ...
Leggi tutto