Lo garsoùn prodeuggo

Eungn ommo l’ayé dou garsoùn. Eun dzoo lo pi dzoun-io di i pappa : « Pappa, baillade-mé la paa di bién que n’i drouétte ». É lo pappa l’a baillà partadzo. Caque dzoo pi taa, aprì aèi beuttoù eunsémblo le chin-e retsesse, l’è partì pe eun vouéadzo, bién llouén di mitcho é li l’a pecoù tchoueu se bién é l’a fi eunna dzénta via. Aprì que l’a to pecoù, eun si péì, l’è acapitae eunna mizie é, euncó llou, l’a comenchà a patì la fan. Adón l’é sémoundi-se i servicho de an dzi de per li que l’a mandou-lo eun tsan i gadeun. L’arie bién voulì s’eumpleure lo véntro, belle ató si crouì piquì di gadeun, mi gneun lèi nen baillae. L’a mezatoù entre llou : « Véo de valét, i servicho de pappa, l’an mindjì d’avanse é mé si séilla a crapì de fan ! Vouì partì, tournì eun tchi pappa é lèi dii : « Pappa, n’i pétchà countre lo Siel é countre vo, meeutto pamì d’itre lo voutro garsoùn, tratade-mé comme eun di voutro valét ». É l’è partì pe tournì i mitcho. L’ie euncó bièn llouèn can lo pappa l’a vi-lo é l’a aèi coumpachoùn de llou : l’è lambou-lei euncountre, l’a eumbracha-lo é béija-lo. Adón lo garsoùn l’a deu-lèi : « Pappa, n’i pétchà countre lo Siel é countre vo, meeutto pamì d’itre lo voutro garsoùn ». Mi lo pappa di a eun valet : « Ommo, vito, pourtade-lèi l’arbiillemén pi dzen é arbiillade-ló, beuttade-lèi eunna verdzetta i dèi é de botte i pià. Alade prénde lo vi pi graa, tchouéade-ló, mindzén é fién eunna dzénta fita perqué lo garsoùn de mé l’ie moo é aya l’è tournoù eun via, l’ie perdì é n’en retrouou-lo ! ». É l’an comenchà a fi fita. Lo pi vioù di garsoùn l’ie ià eun campagne can, eun tournén eun tchi llou, l’è arrevoù protso di mitcho, l’a sentì que tsantaoun é dansaoun. L’a dimandoù i valet senque capitae ? Lo valet l’a repoundì : « Voutro frii l’è tournoù i mitcho san é pappa l’a fi tchouii pe llou lo vi pi graa ». Adón l’è eunmalicha-se é l’a pamì voulì entrì. A cheun pappa, que lo sopléae , l’a repoundì : « L’é pouza que mé si i voutro servicho sensa jamì me pléndre é n’i jamì resì gneunca eun crouì tsevrèi pe fii fita avouì le meun-z-amì, mi lo voutro garsoùn que l’a to pecoù le chin-e retsesse aprì de femalouille, pe llou, fiade tchouì lo vi pi graa ! ». Lo pappa lo avèitse è lèi ripoùn : « Meun garsoùn, té t’i todzoo avouì mé é to sén que l’è de mé l’è co de té. No fa fii fita é itre countén perqué lo frii de té, que l’ie moo, l’è tournoù eun via, l’ie perdì é n’en retrouou-lo.