Questa sezione è destinata ad accogliere tutti i documenti scritti, pubblicati o inediti, la cui grafia è stata curata dallo Sportello linguistico nel corso della sua attività. Ogni documento è corredato dal testo originale e in futuro sarà disponibile anche la registrazione audio. La selezione dei testi può avvenire sia per comune che per tipologia (racconti per bambini, etnologia, narrativa ecc.). È, inoltre, possibile una ricerca mirata avente come punto di partenza una singola parola.
Tesoro di testi
117 risultati per la parola ""
La montagna e i suoi nomi
Nelle vallate intorno al Monte Bianco, di qua e di là delle Alpi, il termine montagna cela un significato principale che si allontana da quello della stessa parola in italiano in francese, derivata dal latino MONS, e più precisamente dal latino popolare ...
A montagna é le chè non
Outor dou Mon-Bianc, o mot montagna, qu’ou l’arua dou latìn MONS, l’at én patoué un sans pitouch diférèn dé tsou qu’ou l’at o mémo mot én Fransé ou én Tayàn. Pé un Valdouchtàn, qu’ou l’a vichcù ou méntén di béhte, é l’é o cas da maopart di patouézàn qu’i ...
La notte di Natale
La notte di Natale è la notte della pace e della bontà. Tutti dovrebbero essere migliori, o perlomeno provarci. Pensate un po’, a Natale la bontà è ricompensata. A questo proposito, esiste una storia attestata in diverse parrocchie : Verrayes, Valgrisenche, ...
La nouàit de Tsalendre
La nouai de Tsalendre l’è la nouai de la pàis é de la bontò. Tuì devràn étre miilleu, ou adé lé aprouvé. A véire sen que capeutte pa dén la véya, a Tsalendre la bontò l’è récompensaye. A sé proupoù l’a na conta atestaye dén saquénte parosse : Vèrèye, ...
La tarte de Pâques
Ce qu’il faut se procurer Cueillez les herbes suivantes : « erbacroué », silène enflé, salsifis des prés, orties, sarriette commune, feuilles de primevères, houblon, pissenlit (un petit peu car il est amer) En plus, vous pouvez encore ajouter : scabieuse, ...
La torta dé Pahque
Hen qué ié vat Couedde en pocca dé totte lé calité d’erbe di pra : erbacroué, grezeyón, erba boc, orquié, pariette, foye di Pahque, lavortén, sicoria (pocca perqué y et amaa). en pieu sé pouyon euncó djouenté : zoèye di lévre, sarve servadze, foye ...
La vache partagée
Il était une fois deux frères, Pierino et Maurice, qui habitaient le même village, dans deux maisons proches l'une de l'autre. Un jour Pierino propose : « Qu’en penses-tu si on rassemblait nos épargnes et que l’on achetait une vache ? ». Maurice accepte ...
La vatse a mèitchà
N’aye eun cou dou frée, Piérinno é Morisse, que restavon pe lo mémo veladzo, dedeun dove mèizón, eunna protso de l’atra. Eun dzor Piérinno propoze : « Que nen di-teu se beuttissan eunsémblo le noutre-z-économie é atsetissan an vatse ? ». Morisse asette ...
La vatse a métchà
Y ave én queu do frae, Piérino é Morise, qu’ittévon ou mémo veladzo, dedeun do métcho én protcho dé l'otro. Én dzor Piérino propeuze : « Qué te nen di si no betissan énsembio lé seu é n’atsétissan eunna vatse ? ». Morise asette é lo dzor apré i parton ...
La vatse a mèitì
Eun cou n’ayè dou frê, Piérinno é Mouyitcho, que restaon pe lo mimo veladzo, deun doe mèizoùn eunna protso a l’atra. Eun dzor Piérinno propouze : « Que nén di-teu se beuttissan eunsémblo noutre sou é atsetissan an vatse ? ». Mouyitcho assette é lo dzor ...
La vatse partadjaye
In co sivon do frée, Piérino é Mourise, qué ihtavon ent’ou mémo veladzo, dedeun do mitte eun aper dé l’atro. In dzor Piérino y a deut a Mourise : « Henque né dih teu sé betasèn ensembio lé nouhtre sot qué n’en betà a coté pé atsété na vatse ? ». Mourise ...
La vatse a métchà
N’ayé eun cou dou frée, Piérinno é Morise, que reustoon i mimo veladzo, deun dâ méizoùn, eunna protso de l’otra. Eun dzoo Piérinno propouze : « Que te nen di se beuttisson eunsemblo noutre sou pe atseté an vatse ? ». Morise assette é lo dzoo aprì parton ...
La vatse a métchà
Lèi n’ayè eun cou dou frée, Piérinno é Moris, que reustoon i mimo veladzo é l’ion vezeun de méizón. Eun dzoo Piérinno propouze : « Diquè neun pense-heu de partadjé no-z-économie é d’atseté eunsemblo an vatse ? ». Moris l’è d’acoo é lo dzoo aprì se beutton ...
La vatcha a méità
Y éra un co douì frare, Pierrìn è Morich, què y ichtavon ou mémo veladjo, protche l’un dè l’atro. Un djor Pierrìn ou propouza : « Què te nen deut sè béttèn énsémbio li noutre sôt è atchétèn euna vatcha ? ». Morich l’ét d’acort è lo lendemàn i modon pè ...
La vatse partadjéye
N’ayè eun cou dou frie, Pieun é Morisse, que itaon pe lo mimo veladzo, deun dou mitcho l’eun aper de l’atro. Eun bô dzor Pieun propouze : « Que te nen dirie se no beuttuchan eunsemblo noutre petchoù gnalet é no atsetuchan an vatse ? ». Morisse l’è de ...
La vatse mèitiye
N’ayé eun cou dou friye, Piérinno é Mourisse, que itavoun pe lo mimo veladzo, deun doe mèizoùn, eunna protso de l’atra. Eun dzoo Piérinno proupouze : « Senque te nen di de betì eunsemblo le noutro sou é d’atsetì an vatse ? ». Mourisse asette é lo dzoo ...
A vatcha a mità
Ou y ira un co douch frére, Piérino é Mourisse, qu’il ichtaon ou mémo veladjo en douch mite protcho l’un l’atro. Un djor Piérino propoza : « Diquèi té nen di-te s’i beuttén énsémbio le nohtre sot é tchetén eunna vatcha ? ». Mourisse a l’é d’acort é o ...
La vatcha partadjà
Y ira un co dou frére qu’i ichtaon ou mimo vuladjo é y iron nco finque vujùn. Un djor Piérinno fèi tseutta propochta a Morisse : « Qué nen di-teu si butisson cahque sot per un é no atchetisson na vatcha per insémbio ? ». Morisse sé troa d’accor é l’indumàn ...
La vatcha a miquià
Un co, y ion dous frée, Piérinno é Moise, qué istaon a dous mite protcho ou mimo vuladjo. Un djor Piérinno démande a Moise : « Diqué tu né pénse sé bittén lé noustre sot insémbio é atchétén eunna vatcha ?». Moise sé dit d’accor é lo djor aprés sé modon ...
An vatse a métchà
Én co y avie do frére, Piérinno é Morisse, qu’i restavon ou mémo veladzo, dedeun dou métcho, eun protcho l’atro. Eun dzor Piérinno di : « Qué te nén di sé no betissan énseumblo lé notre so é no atsetissan euna vatse ? ». Morisse y é d’acor é lo dzor apré ...
La vâtse a méiquià
Y ave éin coou do frare, Piérino é Morise, qui ittévon ou mémo velâdzo, dédén do méiquio éin protso dé l’âtro. Éin dzor Piérino propoouze : « Qué té néin di-teu sé no bétissan éinsembio lé soou é n’atsétissan én-na vâtse ? ». Morise y asette é lo dzor ...
La vatse a miquià
Ire in cou do frére, Pièrén é Morise, qué itavon int’ou mimo veladzo, didèn do miquio protso. In dzor Pièrén propouze : « Quehtì te nen pénse sé béttissàn insémbio lé nohtre sou é atsétisàn na vatse ? ». Morise y è d’acoa é lo dzor aprì sé bétton in ...
La vatsi partadjai
Oun cou ire do frére, Pièrén è Mouris, què itavoun i mimou veladzou deun do mitti protsou on dè l’atrou. Oun dzor Pièrén déit a son frére: « Què nè déi-ti sè betisèn eunsembiou li noutri sout per atsté-se na vatsi per eunsembiou ? ». Mouris y è d’acort ...
La vatse a mèitchà
N’ayet eun cou dou fréye, Piérino é Mourise, que restavoun pe lo mimo veladzo, dedeun dou mitcho, eun aprotso de l’atro. Eun dzoo Piérino propouze : « Que te nen di se beuttissan eunsemblo le noutre sou é atsetissan eunna vatse ? ». Mourise assette, é ...
La vatse a méquià
Y ave éin quieu do frare, Piérinno é Mourisse, qu’i y ittivan ou mémo veulladzo. Lé do méquio i sonve protcho. Éin dzor Piérinno i dit : « Qué te di sé no beuttissan ensembio neutre seût é no-z-atsétissan eunna vatse ? ». Mourisse y é d’acor é lo lendémàn ...
La vatse partadzaye
Én co l’avé do frare, Piérinnou é Mouris, que restén dén lou mémou veulladzou, é l’éren fran vézén. Én dzor Piérinnou proupouze : « Que nen di-teu si nou betèn ensembiou le cattrou sout que n’en da pèar é n’atsétèn na vatse ? ». Mouris l’è d’acor é lou ...
La vatse a miquià (patoué dé l’invers dé Dounah)
Ire in co do frére, Piérén é Mourisse, qué stavo int’ou mémo pais, inté do méte protso eun da l’atro. In dzor Piérén mande : « Henque té dijérèye sé bétasso insembio lé sot qué n’en da par é tsétasso na vatse ? ». Mourisse rahpón qué oi é lou dzor apré ...
La vatse a mèitchà
N’ayéve eun cou dou frée, Piérinno é Mourise, qu’ittavon pe lo mémo veladzo, dedeun dou métcho apèe. Eun dzoo Piérinno di : « Que te nen di se no beuttèn eunsemblo le sou é atsetèn an vatse ? ». Mourise l’é d’accoo é lo dzoo aprì parton pe alé a la fèya ...
La vatcha partadjà
Un coou y ire dou fréire, Piérinno é Morisse, vihcaon ou méimo veladjo, didèn dou méite, fran un prooutcho a l'atro. Un djor Piérinno dit : « Quièi te nen pénse si béttìn insémbio li nohtre soout é atchetìn eunna vatcha ? ». Morisse al ét d'acor é lo ...
La vatse a méitchà
N'avie eun cou do fréye, Piérinno é Moyitche, que restavon pe lo mémo veladzo, deun dovve méizón eunna protso de l'atra. Eun dzoo Piérinno propoze : « Que nen di-teu se beuttissan eunsemblo notre sou é atsetissan an vatse ? ». Moyitche asette é lo dzoo ...
La vatse a mitchà
I y aviye in cou do frée, Piérinno è Mouitche, qu’i ictavoun i mimo vulladzo, dudeun do mitcho un protso a l’otro. In dzol Piérinno i propouhe : « Quètì tu nen pen'e sè no beuttic'an è'emblo lè noutre sou è no atsutic'an a vatse ? ». Mouitche assette ...
A vacha partajà
Ll’éra un co du frère, Piérino é Morise, qu’ichtavoun int’ou memmou villajou, in du mette, un preuchou dé l’atrou. Un jôr Piérino ou proupoùn : « Quiqué té nen diret se beuttessen insembiou è nochtre sot é chitessen eunna vacha ? » Morise è d’acor é ou ...
La vatse a mèitchà
N'ayé eun cou dou frée, Piérinno é Mouyitche, que restavoun pe lo mimo veladzo, dedeun dou mitcho eun protso l'atro. Eun dzoo Piérinno proupouze : « Que nén di-teu se beuttissan eunsemblo noutre sou é atsetissan an vatse ? ». Mouyitche assette é lo dzoo ...
La vatsi a miquià
Îet in cou doou frèye, Piérìn é Mouisse, qué ehtooun ent’ou mémou pais, en doou méiti un protsou dé l’otrou. In dzor Piérìn proupouze : « Hanque té nen dit sé bétessièn ensembiou lé sot qué n’en d’in son é atsétessièn an vatsi ? ». Mouisse aproue é lou ...
La vatse a métchà
Eun cou ll’ion dou frée: Pèro é Mourise, que reustòon dedeun lo mimo veladzo, dedeun dóo mèizòn eunna protso de l’otra. Eun dzor Pèro di a son frée: -“Diquè te nèn diyeue se no betuchon eunsèmblo le sou que n’èn a coutì é n’atsetuchon an vatse?”. Mourise ...
Miquià dé na vatse
In cou do frére, Piérinno é Moris, itovon int’ou mimo véladzo, inte do mite, eun a ran dé l’otro. In dzor Piérinno dit : « Henque dit-teu sé bétèn insembio lé sot é atsétèn na vatse ? ». Moris y ét d’acor é lo dzor aprì s’én van a la fira. In corèn Piérinno, ...
La vatse a mèitchà
N'ayé eun cou dou freuye, Piérinno é Mourisse, que restaon pe lo mimo veladzo, deun doe mèizón eunna protso l'atra. Eun dzoo Piérinno propouze : « Que nén di-teu se beuttichan eunsémblo noutre sou é atsetichan an vatse ? Mourisse assette é lo dzoo aprì ...
La vatse a métià
Y ave én queu do frare, Piérino é Mourisse, qu’i itivan ou mémo veladzo dedeun do métcho protcho l’én a l’otro. Én dzor Piérino i propeuze : « Qué té nén pense se no betissan insembio lé seu qué n’én betó a coté é n’atsetissan euna vatse ? ». Mourisse ...
La vatse a méitchà
L’ayé oun coou dou frée, Piérinno é Mourisse, que restoon pe lo méimo veladzo, deun dae méijoùn eun-a protso l’ôtra. Oun dzoo Piérinno propouze: «Que nèn di-heu se beuttichon onsèmblo no soou é atsetuchon an vatse?». Mourisse assette é lo dzoo apréi ...
La vasse a méitchà
Y éron on coou dou fréire, Piéreun é Moriche, que reustavon ou méimo velazo den dave méijón, éira approsso de l’atra. On zor Piéreun propoje : « Que nen diri-seu che beuttichàn ensemblo noousre choou é n’assetichàn éira vasse? ». Moriche achette é lo ...
La vatse a miquià
Y ére ’n co do frére, Piérìn é Morise, qué itavon ou mémo véladzo, didèn do miquio protso eun avó l’atro. Eun dzor Piérìn dit : « Hènque té né dit sé bétèn insèmbio lé nóhtre sôt pé atsété na vatse ? ». Morise y et d’acor é lo dzor apré parton pé alé ...
La vatcha partadjà
Ire un coou, dou frére, Piérìn é Morise, qué ihtaon ou méimo veladjo, didèn dou méite, un prooutcho dé l’atro. Un djor Piérìn propoze :« Qué té nén dit sé bétisson insémbio li nohtre soou pé no atchétéi eunna vatcha ? ». Morise asette é lo djor apréi ...
La vatse a méiquià
Lèi sion on coou dou frée, Piérino é Mourise, que restaon deun lo mèimo veladzo, deun dae méijón én-a protso de l’ooutra. On dzoo Piérino propoze : « Diquè di-heu de beuttéi eunhemblo nooufre soou é de atsitéi an vatse ? ». Mourise asette é lo dzoo apréi ...
La vatse a métchà
N’ayè én có dó frèo, Pièrinno è Mouitche què itaon ou mémo veladzo, dedeun dó métcho eun protcho dè l’atro. Én dzôl Pièrinno propóze: «Diquè te nèn dit sé beuttisàn énsèmblo lè nótre sôt è atsetisàn an vatse?». Mouitche asette è lo lèndemàn palton pè ...
La vatse a métchà
N’ayé eun cou dou frée, Piérinno é Mourisse, que restaoun pe lo mimo veulladzo, deun doe maizoùn eunna protso de l’atra. Eun dzoo Piérinno proupouze: « Que nén di-teu se beuttissan eunsémblo le noutre sou é atsetissan an vatse ? ». Mourisse assette ...
A vatcha partadjà
Un co y éra du frère, Piérino è Moris, qué ihtavon ènt’ou memmo viladjo, ènte du mette un protcho dé l’atro. Un djor Piérino ou propoze: « Qué t’èn dé sé beuttesson ènsèimbio i nohtre comiye è tchétesson na vatcha ? » Moris è d’accort èye ou lèndamàn ...
La vatse partadjaye
N’ayé eun cou dou frie, Piére é Mourise, que restaoun dedeun lo mimo veladzo, é l’ian étó vezeun di mitcho. Eun dzoo Piére di a son frie : « Senque te nen di se no beuttissan eunsemblo le sou que n’en a coutì é no atsetissan eunna vatse ? ». Mourise ...
La vatcha dividuva
Én co y éra dui frère, Piérino é Mourise, qui istavèn ’nto lo midèm villadje an doue mazón dapé. Eun djeur Piérino propoùn: « Tchoza a te pènse-ti sé bittèn ansèmbio i nohte risparmio é tchitèn ’na vatcha ? » Mourise atchetta é ou djeur apreu an butta-se ...
La vatse méitéan-e
N’ayet eun cou dou frée, Pière é Mourise, que restaoun pe lo mimo veladzo deun doe mèizón, euna protso de l’atra. Eun bo dzoo Pière di a Mourise: « Que te nèn di se beuttisan eunsèmblo noutre cattro sou é atsetisan na vatse? » Mourise l’è d’accoo é lo ...
La vatse a mèitchà
Y ie eun cou dou frée, Piérino é Morisse, que reustoon î mimo veladzo, dedeun doe mèizón, eunna protso de l'otra. Eun dzor Piérino propoze: «Que te nèn dirie se no beuttichan eunsèmblo no gagnadzo é n'atsetèn eunna vatse?». Morisse l'è d’accor é lo ...
La vatse mèitiye
N’ayé eun cou dou frée, Piérino é Mourise, que restoon pe lo mimo veladzo, dedeun dou mitcho, eun protso a l’atro. Eun dzoo Piérino di : « Sènque te di se betisan eunsémblo le noutre sou é atsetisan eunna vatse ? ». Mourise l’é d’acoo é lo dzoo aprì ...
La vatse mèitiye
N'ayé eun cou dou frée, Piérinno é Mouisse, que itaoun pe lo mimo veladzo, deun doe mèizoùn eunna protso de l'atra. Eun dzoo Piérinno proupouze : « Senque nen di-teu de beuttì eunsemblo le noutro sou é d'atsetì an vatse ? ». Mouisse assette é lo dzoo ...
La vatse a métchà
Y avìe én queu do frae, Piérinno é Mourise, qu’y ittoon ou mémo veladzo dedé do métcho én protcho dé l’otro. Én dzor Piérinno i propeuze : « Qué te nèn di sé bettissan énsèmblo lé seu qué n’èn é n’atsetissan an vatse ? » Mourise y è d’acor é lo lèndemàn ...
La vatse a mèitchà
Y aviye in cóou do fréye, Piérinno è Mourisse, què itovon î mimo vèladzo, didèn do mitcho, eun protso dè l’otro. In dzor Piérinno fé 'ic prèpoou: «Quitéi tou nèn dic sé nou bitti'i'an in'èmblo tò 'èn què n’èn dè cotéi è nou atsiti'i'an an vatse?». Mourisse ...
La vatse a mèitchà
N'avie eun cou do fréye, Piérinno é Morise, que restavon pe lo mémo veladzo, deun dove mèizón eunna protso de l'atra. Eun dzoo Piérinno propoze: « Que nèn di-teu se no betèn eunsèmblo no sou é no-z-atsettèn an vatse ? » Morise l’é d’acor, é lo dzoo apré ...
La vatse a méitchà
Ll’ii eun cou dou frée, Piérinno é Moyitche, que restoon pe lo mimo veladzo, deun doe méizón eunna protso l’otra. Eun dzòo Piérinno propouze: « Que nèn di-heu se no beuttichon eunsèmblo no sou é no atsetichon an vatse ? » Moyitche assette é lo dzòo ...
La vatse a mèitie
N’ayé eun cou dou frée, Piérinno é Mouyitche, que restaon i mémo veladzo, deun doe mèizón, euna protso de l’atra. Eun dzor Piérinno propouze : « Que nèn di-teu se betissan eunsèmblo no-z-économie é atsetissan an vatse? » Mouyitche asette, é lo dzor aprì ...
La vatse a métchà
Y ave én queu do frae, Piérinno é Mourise, qu’ittivon ou mémo veladzo, én do métcho apeillé. Én dzor Piérinno prépeuze a Mourise : « Qué te nén di sé no beuttisan énseumblo lé seu é n’atsétissan an vatse ? » Mourise y aséte é lo dzor apré i parton ...
La vatse partadjée
L’èit eun coou dou fréye, Pieun é Mourisse, que reustàn deun lo méimo veladzo deun dou méicho l’eun protso de l’atro. Eun bo dzôr Pieun propoze : « Sènque te diré-seu se no betissàn eunsèmblo le noouso pócca soou é no-z-atsetissàn na vatse ? » Mourisse ...
La vatse a mèitchà
Eun cou n’ayé dou frée, Piérinno é Mourisse, que restaon pe lo mimo veladzo dedeun dou mitcho, eun protso de l’atro. Eun dzoo Piérinno proupouze d’atseté eunna vatse a mèitchà. Mourisse l’é d’accor é adoùn van vére la fèa di veladzo vezeun. Pe lo tsemeun ...
La vatse a méquià
Én queu y ave do frae, Pièrinno è Mourisse, què y ittévon ou mémo veladzo, én do méquio protcho én dè l’otro. Én dzor lo Pièrinno i propeuze: « Què te nén di sè no bettissen énseumblo lè seu què n’en a côté è n’atsètissen én-a vatse ? ». Lo Mourisse ...
La vatse a métchà
Y ae, én queu, do frae, Pièrinno è Mouyitche, què y itoon ou mémo veladzo a do métcho, én apar dè l’otro. To p’én dzor Pièrinno i dit : « Què te nèn dereu sè no beuttissan lè seut ènsèmblo è n’atsètissan an vatse ? » Mouyitche y è d’accor è lo dzor apré ...
La vatche a miquià
Y ire in co do frére, Piérinno é Morisse, qué istavon ou mémo veladjo, dedeun do mitte protcho un dé l’atro. Eun djor Piérinno propoze: «Qué té né pènse sé betèn insèmbio lé nóhtre sot é atchétèn eunna vatche?» Morisse y et d’acor é lo djor apré modon ...
La vatse a mèitchà
Eun cou y ion dou frée, Piérinno é Mourisse, que reustoon pe lo mimo veladzo eun dou micho eun protso de l’otro. Eun dzoo Piérinno propouze i frée d’atseté an vatse a mèitchà. Mourisse l’è d’accor é adón lo dzoo aprì, le dou, se beutton eun martse pe ...
L'âne et le loup
Un âne pâturait paisiblement dans un beau pré quand tout à coup voilà qu’un loup apparaît. Ne pouvant pas s’échapper, l’âne – pour s’en sortir – commença aussitôt à clopiner. « Oh, mon cher loup, si tu savais… je suis en train de crever de douleur, ...
L’ono é lo loi
Eun dzoo eungn ono l’ii to tranquilo eun tsan deun eun dzen pro can eun loi l’è aró to d’eun crep. L’ono, que pochè pomé scappé, l’a comenchà a tchopéyé. « Oh, mon chèe loi, se te suche… n’i an mo terribla, eungn’epin-a l’è entrée deun ma cocca ! ». Lo ...
L'ono é lo loi
Eungn ono l’î eun tsan to tranquilo can, to p’eun moumàn, vèi aréé eun loi. Eun pouèn pomì scapé, l’ono – pe se degaé di comerse – comenche a trampèyé. « Oh, mon cher loi, se te sauche… dze si eun tren de crapé de mou, dz’i eungn’épin-a plantéye dézò ...
L’ano é lo loou
Eungn ano peuccaa tranqueuilo deun eun dzen prou can, to d’eun cou, vouélà arrevì eun loou. Eun pouén pa scappì, l’ano, pe nén chotre, comménse a trampéyì é deui : « Oh, mon chèe loou, se te siche… si eun trén de crapì de mou, n’i eunna ipeun-a deun la ...
L’ano é lo leuu
I ano l’ie en tsan tranquillo deun eun joulì pra, can tott’a eun creppe aparì on leuu. En pa pouèn scapéi, l’ano, pe se sovéi, l’a énrèyà a trampéyéi. « Oh ! Mon cher leuu se te sauche, si en tren a crapì di ma, i’epia s’énfondréi deun ma hocca». Lo ...
L’ano é lo lu
Eun ano i lardzave to tranquillo pé eun pra can eun lu y ét arrevà. Én pouchèn pamé scappé, l’ano y a comensà a sopié. « Oh, cher lu, té saviche, n’èi eun ma dou guiaou… N’épeunna a y ét éntrà dedeun la mén cocca é a y é sobrà lai ». Lo lu y a répo-ie ...
Le Babao : de la peur, au jeu qui apprend à ne plus avoir peur
Le babao est un croquemitaine indéfini qui terrorise les enfants. Son nom varie selon des communes : barbàn à Verrayes et Torgnon, berguèn à Cogne, babàn à La Salle, baraco à Villeneuve et à Introd, babaou à Brissogne, begàn à Châtillon. Cet être était ...
Lo babaou : dé la pouée ou djouà qu’i aprèn a pomé avé pouée
Lo babaou y é én épouéroù éndéfinì qu’i fé prenne pouée i minó. Chon non i tsandze selón lé comeune : barbàn a Véèye é Torgnón, berguèn a Cogne, babàn a La Sola, baraco a Veullanouva é a Éntró, babaou a Brissogne, bégàn a Tsatéyón. Lé-z-adulte sorton foua ...
Lo babao : de la pouî i djouà que apprèn a pomé aì pouî
Lo babao l’è eun « personadzo » eundefin-ì que épouvante le méinó. Son non tsandze selón le quemun-e : barbàn a Vérrèye é a Torgnón, berguèn a Cogne, babàn a La Sola, baraco a Veullanoua é eungn Euntroù, babaou a Bréissogne é begàn a Tsahiillón. Le grou ...
Le bouc glouton
Il était une fois une petite vieille qui avait un troupeau de chèvres et de brebis. La bête la plus terrible était le bouc : il était toujours d’un côté ou de l’autre. Un jour la pauvre femme, fatiguée de lui courir après, l’a laissé partir. Le bouc ne ...
Lo boque galeuppe
L’ii eun cou an viilletta avouì an colosse de tchévre é de fèye. La bihe la pi danée l’ii lo boque : galoppoo todzoo d’eun coutì é de l’otro. Eun dzoo halla poua femalla, degoutée de li allé aprì, l’a léicha-lo partì. Lo boque s’è pomé aplantó canque ...
Lo boque galeuppe
Lèi y ie eun cou an viilletta que l'ayè eun troupì de tchévre é de fèye. La bihe la pi malin-a l'ie lo boque : l'aloo todzoo de tcheu le coutì. Eun dzoo la poua femalla neun pouchè pomì de lèi coure aprì é l'a queutto-lò partì. Lo boque s'è pomì aplantó ...
Lo boc lefroc
Un co y éra euna vièyetta què l’aéi un tropé dè tchîèvre è dè fée. La béhte la pieu terrébia l’éra lo boc : ou bredéi contùn d’euna cara a l’atra. Un djor tsa poura feméla, légnà dè iè coure derré, a l’a lachà modà. Lo boc ou s’é pamai arrehtà tanque l’ét ...
Lo boque gourmàn
N’ayè eun cou euna pégna vyiille que l’ayè eun troupì de tcheuvre é de fée. La bitche la pi terribla l’iye lo boque : l’iye toujoù d’eun coutì é de l’atro. Eun dzoo la poua fenna, lagnaye de lambi-lei dérì l’a lessou-lo partì. Lo boque l’è pamì arritou-se ...
Lou boc gourmàn
Oun cou ire na vièilletta què avéive oun troupì dè tséivre è dè fèye. Ma la bitchi pi terribia ire lou boc : ire to dé lón d'oun cant a l'atrou. Oun dzor la poura diaou, lagnai dè quere-lleu aprì, y a lisa-lou alé. Lou boc y a mouì arita-se fénque acàn ...
Lou boque engôse
Én co l’avé na viéilletta que l’avé én betén de tchévre é de féye. La pi téribia di bétche l’ére lou boque : l’ére maque toujoù a capaché d’én couté é de l’atrou é la fenna l’ére fran lagnaye de lé galoupé apré pe lou vardé a la souye. Adòn l’a desidò ...
Lo boc galeup (patoué dé l'indret dé Dounah)
In coou ire na vétchota qué avive in fioc dé tsévre é dé fèye. La behquia pieu danaye ire in boc : l’ire to dé lon d’in chen ou dé l’atro. In dzor la pora fémala, ahtofa dé core-ié apréi, y a licha-lo aléi. Lou boc y a pamé ferma-se figna can y a sta deun ...
Lo boc gormàn
Y ire in cou na viéyetta qué y ave in troupì dé tsivre é dé fèye. Lo pieu satàn dou fioc y ire lo boc : y ire tot lo ten a voul d’in coutì oun dé l’otro. In dzor hella pora fémala, stouffia dé galopé-ie aprì, y at lisa-lo alé. Lo boc y a pomì fermou-se ...
Lo boque galeuppe
N'ayé eun cou eunna viilletta que l'ayé eun troupì de tchivre é de fèye. La bitche la pi terreuibla l'euye lo boque : l'euye to lo tén ià a galope d'eun coutì é de l'atro. Eun dzoo la poua fenna, digoutéye de lèi galopì dérì, l'a lèicha-lo parteui. Lo ...
Lo boque gremàn
Y ère on coou éira vyiilletta que l’avve on tropéi de tcheuvre é de fèye. La béissie la pi dannaye l’irre lo boque : l’irre torzò ià ou d’on cotéi ou de l’atro. On zor cheulla pooura fenna, degoutaye de lèi cooure dirì, l’a léichà alléi. Lo boque libbro ...
Lo boque gourmàn
N’ayet eun cou an pégna viille avouì eun troupì de tcheuvre é de fèye. La bitche pi téribbla l’ie lo boque : l’ie todzoo d’eun coutì é de l’atro. Eun dzoo la poua femalla, lagnaye de lèi lambì aprì, l’a quetou-lò partì. Lo boque l’è pamì aritou-se tanque ...
Lo boque galeuppe
Y ie eun cou an viéilletta avouì eun troupì de tchévre é de fèye. La biche la pi danéye l’ie lo boque : galoppoo todzoo d’eun coutì é de l’otro. Eun dzoo halla poua femalla, degoutéte de lèi allé aprì, l’a lèicha-lo allé. Lo boque s’è pomì aplantó canque ...
Le Carnaval de la Combe-Froide
Dans la Combe-Froide, est encore bien vivant, un carnaval, mûri à travers les siècles, qui conserve les traces de rituels anciens. Nous savons qu’en 1464 l’évêque d’Aoste Mgr François de Prez se plaint des hommes masqués, sévissant dans les rues de la ...
Lo Carnaval de la Comba Frèida
Deun la Comba Frèida l’é co bièn vif eun carnaval que l’a maouroù lo lon di siéclle é que manteun euncó de trase di viille magniye de féye. No sen que deun l’an 1464, l’évéque d’Outa Mgr François de Prez se plen di-z-ommo mascroù que fan le mat, pe le ...
Lou Canaval de la Comba Fréde
Dén la Comba fréde l’è cou bièn vît én canaval que l’a merò lou lon di siécle é que mentén cou de trache di viéille magnére de fare. Nou sen que dén lou 1464, l’évèque d’Outa Mgr François de Prez se pièn di-z-ommou mascrò que fon le mat, pe le reuye de ...
Lo carnaval de la Comba-Frèida
Su pe la Comba-Frèida, lo carnaval l’è euncó bièn vivàn. Eun carnaval « moiró » a traé di siècle é que varde euncó le trahe di vioù rituel d’eun cou. No sen que dza l’an 1464 l’évecque de Veulla Mgr François de Prez se plègnô di-z-ommo mascró, que rouloon ...
Lo carnaval dé la Coumba Frèida
Inte la Coumba Frèida y é co in mouì sentìn in carnaval qué y a crisà int’i sécoli é qué manteun lé trase di manire dé fare d’in cou. Sen qué int’ou 1464, lo vehco dé Ohta, Mgr François de Prez, sé lémentove di mouresque qué dahtorbovon int’i tsemén dé ...
Lo Carnaval de la Coumba Fréide
Pe la Coumba Fréide l’è co bièn vivàn eun carnaval que l’a maouvoù lo loun di siécle é que manteun co de trasse di viille magnie de fée. Se saa que dedeun lo 1464, l’ivèque de Veulla, Mgr François de Prez, se plen di-z-ommo mascroù que fan le mat pe le ...
Lo Carnaval de la Comba Frèida
Deun la Comba Frèida l’è euncò bièn vif eun carnaval que l’è crèisù lo lon di sièclle é que mancthàn le trase di magnii de fée d’eun cou. No sen que deun l’an 1464, l’Évèque de Veulla Mgr François de Prez s’è plégnù di-z-ommo mascró que, pe le ruye de ...
Le charivari
Le charivari Le mariage d’un veuf ou d’une veuve était vécu, par la jeunesse, comme un acte contraire à l’équilibre interne de la communauté. Surtout quand les veufs ou les veuves épousaient quelqu’un de plus jeune, se mettant ainsi en concurrence avec ...
Lou tapadzo (patoué dé l'invers dé Dounah)
Lou mariadzo d’in vevvo ou dé na vevva ire, per lé dzouvenno, na baga fourra dou nourmal deun la veuya d’in pais. Adé can lou vevvo ou la vevva mariavo cahquìn dé pieu dzouvenno, in béten-se paré in bataye coun la djouventù qué ire la souletta a avé drouet ...
La tsalî
Lo mariadzo d’eun vèvo u d’an vèva l’î vécù di dzoun-io comme an baga contréa a l’équilibro naturel dedeun lo veladzo. Seurtoù can lo vèvo u la vèva marioon coutcheun pi dzoun-io ! Adòn lo vèvo u la vèva se betô eun compétichòn avouì la jenesse que l’î ...
Lo charivarì
Eun co, lo mariadzo d'eun vevvo ou d'euna vevva, y ére vu di dzoveunno commèn na baga qué alave contre l'équilibro naterel dou veladzo. Surtoù can lo vevvo ou la vevva mariavon caqueun pieu dzoveunno : i voulave deurre adón qué lo vevvo ou la vevva ché ...
Lo charivarì
Lo mariadzo dé én vevvo ou dé én-a vevva y éve vu di dzeveuo comèn én-a baga contréa a l’équilibro nateel. Surtoù can lé vevvo ou lé vevve mariévon coquieun peu dzeveuo, én fézèn concouranse i bouébo, qué y an lo droué nateel dé ché réprodouie. Lo vevvo ...
Le château de Pilate
À Nus, le nom de château de Pilate désigne une maison forte à plan carré, aux murs épais et de construction grossière, dans les ruines de laquelle on découvrit vers la moitié du XXe siècle, des médailles et des monnaies romaines. Ce bâtiment, aujourd’hui ...
Lo tsâté dé Pilato
A Nus n’a an batize qué llé dioun tsâté dé Pilato. L’è in métcho caró avoué lé meul épes, bâtì d’an fasón grochie. Ou métèn di tsozó, ver la métchà di déré siéclo, n’an trouó dé piése é dé médaille di Romèn. Seutta batize, qué éa sé troue ou métèn di bol, ...
Le cochon d'Inde et la souris
Les bêtes n’ont pas d’âme, mais quelques fois elles possèdent un cœur plus grand que celui des chrétiens! Une fois, des amis de famille avaient fait cadeau à ma mère d’un porcelet…le pauvre, il était tout seul ! Nous demeurions dans l’étable, comme tous ...
Lo gadén é lo rat
Lé bétche, coque queu, y an lo queur peu gran qué si di crétchèn ! Én queu, dé-z-amì y avon bayé a la mén mamma én crouèi gadén... peuo llu, y éve to solet ! No, no-z-itenve a l’éteu, comèn tcheut adón, é lo crouèi gadén i ché pormonéve tranquilo outtre ...
Lo gadeun é lo rat
Le bitche l’an pa l’ama, mi caque cou l’an lo queur pi boun que le critchèn. Eun cou de-z-amì de fameuille l’ayàn baillà a mamma de mé eun poursouleun que, pouro llu, l’iye to solet ! No restavon i baou, comme tcheut i ten d’adón, é lo poursouleun cazandave ...
Lo pouèe é lo ra
Lo pouèe é lo ra Le bihe l’an po l’ama, mi coutche cou l’an eun queue pi boun que le crétchèn ! Eun cou de-z-amì de fameuille l’ayòn baillà a ma mamma eun pitchoù pouèe… lo pouo, l’ii to solè ! No restoon deun lo boi, comme tcheutte deun hi ten lé, ...
Qué ma dou queur !
Lé bésque y an pa l’anima, ma carque cou y an eun queur pieu bon qué lé cristiàn ! Vérou an fèi aoun dounà a minna moumma eun portchétén qué y ére to solet, su a Vachorda. Y èravìn deunta a la stabio, come féjoùn eun co, é lou portchétén djirave ator ...
O portchignón é o rat
Le béhte i l’an pa l’arma… ma dé co i l’an un cour pi gro qué tsou di djen ! Un co d’amich dé fameuya i l’aon donà a mià mamma un portchignón… Lo poro, ou y ira teu solet ! A tsou tén la, nous atre i l’ichtaon ven l’ehtabio comme totte le fameuye dé ...
Lo gadén é lo rat
Lé béhquie y an pa l’anima ma cahque cou y an in coor pieu bon qué lé créhquiàn ! In cou dé-z-amis y avon doun-à a la min mamma in piquioù gadén ma lo poro… ire to solet. No itavén didèn l’ehtabio, comèn fujavon quieut a size tén lé, é lo portset alave ...
Lo gadéin é lo rât
Lé béque y an po d’arma ma dé quieu y an éin quieur peu greu dé si di crétièn. Éin quieu dé-z-amis dé fameuye y avon bayó a ma mamma éin gadenet. Poro matas, y éve to solet. No-z-étivan a l’éteu, comèn quieut a sise ten, é lo gadenet i sé pormonive tranquilo ...
Lou pourtset é lo rat (patoué dé l’invers dé Dounah)
LLé beuhque y an pa d’esprì, ma cahque co y an pieu dé bon queur qué lé cristiàn. In co, dé amis dé fameuye y an dounà a minna momma in piquió pourtset… poro guioou, l’ire to soulet. No stavo inté l’ahtabio, coume tchuit inté l’ourra, é lou touya djirave ...
Lo porseleun d’Eunde é lo ra
Le biche l’an po l’arma mi coutche cou l’an eun queur pi grou de hi di dzi ! Eun cou, de-z-amì de fameuille l’ayòn baillà a ma mée eun porseleun d’Eunde… lo pouo, l’î to solè ! Adòn d’èivia no reustoon i boi, comme tcheu, é lo porseleun se proméô tranquilo ...
Lo portset é lo rat
Lé béhque y an po l’arma, ma coque cou y an in cor pieu grou qué hi lai di crehquiàn ! In cou, dé-z-amis dé fameuye y an dounoù a la momma in portsignòn. Pora béhque… y ire tro solet ! Vehquévèn inte l’ahtobio, mé touit hi-z-àn, é lo portsignòn sé pormounouve ...
Lo gadeun é lo rat
Le bitche l'an pa l'ama mi de cou l'an eun queue pi grou que sitte di critchén ! Eun dzoo de-z-ameui de fameuille l'an baillà a mamma eun petchoù gadeun que l'euye to solet... pouo lleui. No sayàn deun lo boou, comme fijàn d'eun cou, é lo petchoù gadeun ...
Que ma de queur
Le béissie l’an pa l’ama, méi carque coou l’an on queur pi bon que le crètchèn. An éffé Roje no conte : « Tan de-j-àn fatte l’avvon regalà a ma mamma, amón a Pon Serran, on porcheleun, méi l’irre to cholette. No restiàn ou boou commèn tcheut é lo porcheleun ...
Lo pégno gadeun é lo rat
Le bitche l’an pa l’alma, ma cae cou l’an eun queue pi boun que le critchèn! Eun cou l’ayàn baillà a mamma de mé eun pégno gadeun que l’ie to solet si eun Vatchourda. No adòn restaoun dedeun lo baou, comme tchoueut a si tèn lé, é lo pégno gadeun l’ie ...
Lo gadeun é lo ratte
Le bitche l’an pa d’ama, ma caque cou l’an pi de quieue que le crétièn ! Eun cou, de-z-amì de fameuille l’ayàn baillà a mamma de mé eun pégno gadeun. Lo pouo l’ie todzoo solette ! No itavoun deun lo baou, commèn tcheutte a sisse ten li, é lo gadeun vioundave ...
Lo porsélén é lo ra
I ché di qué lé béquie y an po l’ama, ma dé quieu y an én quieur peu greu qué si di créquièn ! Én quieu, dé-z-amì dé faméille y avon doó a ma mae én porsélén… peuo lleu, y éve to solé ! N’itenvi dédén l’eteu, comèn quieutte a si tén, é lo porsélén i ...
Le coq et l'épervier
Grand-mère avait dix poules, quatre poussins, un jaune, un rouge, un marron, un noir et un beau coq aux belles plumes multicolores qui s'appelait Quiquiriqui. L'après-midi elle ouvrait un petit guichet et laissait sortir ses poules dans le verger : « ...
Lo poulì é lo motset
Lo poulì é lo motset Mammagràn l’ayé djé dzeleunne é catro pioùn : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun ner é eun dzen poulì avoué de dzente plime de totte le coleur, que l’ayé non Quiquiriquì. La vépró mammagràn ivrave lo dzequet é baillave campa i ...
Lo pou é lo motset
Mammagràn y ave djé dzeleunne é catro pedzén : én dzono, én ros, én nér é én bé pou avoué dé belle pieumme dé totte color qu’i ave a non Quiquiriquì. La vépró mammagràn uvréve lo boet é bayéve cappa i dzeleunne pé lo verzé : « Pii, pii, chorté pinne… ...
Lo pou é lo moutset
Mammagràn l’ayè dji dzeleunne, catro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun ner, é eun dzen pou avouì de balle plimme de totte le couleur que l’ayè noun Quiquiriquì. La viproù mammagràn ivrave lo dzequet é baillave campa i dzeleunne pe lo verdjì : ...
Lo pou é lo mohtset
La magrosa y avive gui dzeleunne é cattro poudzén : eun dzano, eun ros, eun coulor café, eun nér é in bé pou to dé belle piénme dé totte coulor qué y avive non Quiquiriquì. Apré midzor ivrive in piquiot guetset é lichave sorte lé sén dzeleunne ent’ou ...
Lo pou é lo motsè
Mée l’ayè dji dzeleunne é catro pedzeun : eun dzono, eun rodzo, eun ros, eun nii é eun dzen pou avouì de grouse plume de totte le couleue que l’ayè non Quiquiriquì. L’aipró mée ivroo lo guetsè é bailloo cappa i dzeleunne pe lo verdjé : « Pii, pii, chourtède ...
Lo poulicco é lo motsè
Mée l’ayè dji dzeleunne, catro pedzeun, eun dzono, eun rodzo, eun ros, eun nèe é eun dzen pou di balle plumme, to gayoló. L’ayè non Quiquiriquì. Aprì noua, mée l’uvroo lo pitchoù bornè di polayì é léichoo chortù se dzeleunne deun lo verdjé : « Pii, pii… ...
Lo djal è lo mochet
Mamagràn l’aéi dié djéléne é catro poudzìn : un djano, un ros, un café, un nér è un bè djal entó dè bèle piume gayolà què l’aéi non Quiquiriquì. Apré dénnà l’evrichéi lo guetchet è a lachéi sorte li djéléne ou verdjé - « Pii, pii, sorté djéléne… pii, ...
Lo pou é lo motset
Madàn l’ayè djé dzeleunne é cattro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun tanet, eun nîr é eun dzen pou avouì de balle plumme de totte coleur que l’ayè non Quiquiriquì. L’avépró ivrâ eun petchoù guetset é queuttâ chotre le dzeleunne pe lo verdjé - « Pi, ...
Lou pou é lou moustchet
La grosa avuve guié poulle é cattro poudjén : eun djano, l’atro ros, eun marón, eun ner é un bé pou coun dé belle piumme dé ten coulour qué sé mandave Quiquiriquì. Apré médjor douertave un piquió gutchet é lichave sourtì lé poulle int’ou courtì : « Pii, ...
Lo pou é lo moutset
Mamagràn l’ayé dji polaille é cattro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nèe, é eun bo pou avouì de dzente plume de totte couleue que l’ayé noun Quiquiriquì. La viproù lèi ivrave eun pitchoù dziquet é baillave campa i polaille pe lo verdjì : ...
O djal é o mochet
Mamagràn a l’ae gui djerne é catro poudzìn : un djano, un ros, un maròn, un ner é un bé djal to dé béle pume dé totte lé coulour, qu’oul ae non Quiquiriquì. L’apré dené a l’ivrae contùn o polaì pé fére sorte lé djerne pé o verdzì : « Pii, pii, sorteu ...
Lo pou é lo mouchet
La maigrousa l’ae guì djeleunne é cattro poudzìn : un djano, un ros, un falet, un nir é un bé pou ató dé belle piume dé totte color qu’ou l’ae non Quiquiriquì. La nouna a invrae lo guiutchet é iè démandae foura ou verdzé : « Pii, pii, omme, foura lardjé ...
Lo pou é lo mouset
La mae grosa a l’ae guiés djeleunne é cattro poudjìn : un djano, un ros, un marón, un nir é éun bé pou avó lé piume totte coulouà qué y ae non Quiquiriquì. La mae grosa, apré dunì, invrae lo portìn é lasae sortì lé djeleunne pé lo pra : « Pii, pii… sortade ...
Lo pou é lo motset
Mamagràn y avie djé polaille é catro poudjén : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nér, é eun bé pou, voué dé belle plume dé totte lé couleur, qu’i y avie a non Quiquiriquì. La dénona, mamagràn y ouvrave eun pitchoù guetset é i baillave capo i polaille ...
Lo pou é lo motsé
La nonna y ave guié dzélénne é catro poudzén : éin dzano, éin rodzo, éin marón, éin nér é éin béi pou avoué dé belle pionme dé totte color qu’i y ave a non Quiquiriquì. La dèi noun-na la feméla uvréve lo boué é i bayéve cappa i dzélénne pé lo pra : « ...
Lo pou é lo mohtset
La grousa y ave gui dzeleune é catro pioc : eun dzano, eun roh, eun coloa dou cafì, eun nia é in bi pou avò dé belle piume totte coloraye qué y ave noun Quiquiriquì. L’aprì midzor invrave lo guetset é doun-ave cappa i dzeleune pé lo verdzì - « Pio, pio, ...
Lou poulì è lou moutset
La maye avéive dji dzeleunne, cottrou pouidzén, oun dzanou, oun ros, oun coulé café, oun ner è avéive co oun bi poulì atoù lè piomme vèiroulaye, Quiquiriquì. Aprì dené la maye ivréive oun petchoù guetset è liséive sourtéi lè dzeleunne pè lou pra : « Pii, ...
Lo poou é lo moutset
Magàn l’ayè dji dzeleunne é cattro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun neue é eun dzen poou avouì de balle plîme de totte couleue que l’ayè non Quiquiriquì. L’épró magàn ivrèe lo dzequet é baillèe campa i dzeleunne pe lo verdjì : « Pii, pii, ...
Lo pou é lo moûtset
Mamagràn y ave dié dzeleunne é catro poudzéin : éin dzôno, éin rodzo, éin marón, éin nér é éin bé pou avoué dé belle pién-me dé totte lé coulor, qu’i y ave a non Quiquiriquì. La déinon-na y ivrivve lo guetset é i lissivve sourtì lé dzeleunne ou verzé ...
Lou poou é lou moutset
La cretchan-na l’avé djé dzeleunne é cattrou pedzén : ieun dzanou, ieun rodzou, ieun ros, ieun ner é én dzen poou avouéi de belle piume de totte le couleur que l’avé non Quiquiriquì. L’apré marenda ivresé lou batsòn é fazé sortì se poulaille pe lou tchejet ...
Lou pou é lou mouhtset (patoué dé l’indret dé Dounah)
La granda avive guiéi polle é cattro poudzén : eun dzano, eun ros, eun maròn é in béi pou coun dé belle piumme dé totte lé coulour qué sé mandave Quiquiriquì. Apréi dinéi, la granda ivrave lou guitset é fézive sorte lé sinne polle int’ou verdzéi : « Pii, ...
Lo poulì é lo moutset
Mamagràn l’ayéve dji dzeleunne é catro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nèe é eun dzen poulì avouì de dzente plime de totte le couleue que l’ayéve non Quiquiriquì. La véproù mamagràn ivrave lo dzequette é baillave campa i dzeleunne, ià pe ...
Lo pou é lo mochet
La mare a l’ae guì djeleunne é cattro poudjìn : un djano, un ros, un maronas, un nér é un béi pou avó li piumme dé totte li colour qu'ou y ae a non Quiquiriquì. La déi nounna, la mare invrae un piquiot guiotchet é lachae sortì li djeleunne outtre pé lo ...
Lo poulì é lo motsette
Mamagràn l’avie dji dzeleunne, cattro pooudzeun, eun dzano, eun rodzo, eun tsatagnà, eun nèe é eun dzen poulì avouì de dzente plumme de totte le couleue que se criave Quiquiriquì. La vépró, ivrave eun pégno guetsette é lèisave chotre le dzeleunne pe lo ...
Lo pouc è lo moûtset
La nonna i y aviye dji dzuleunne è cattro pudjeun : in dzono, in rodzo, in ro, in gnîl è in dzen pouc gayoló qu’i y aviye a noun Quiquiriquì. La dèinoun-a la viille i icvrave lo lu'et è i li'ave 'aillic lè dzuleunne pè lo velhì : « Pii, pii, ommo picne… ...
Lo pou é lo moutset
Mammagràn l'ayé dji dzeleunne é catro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nèe é eun dzen pou avouì de balle plimme de totte couleue que l'ayé non Quiquiriquì. L'aviproù mammagràn ivrave lo dziquet é baillave campa i dzeleunne pe lo verdjì : « ...
Lo poou é lo motset
La nonna l’ayé dji dzeleunne, cattro pedzeun (eun dzano, eun ros, eun rodzo, eun nèe) é eun dzén poou que l’ayé de balle pleuime de totte coleue. L’ayé non Quiquiriquì. L’èeproù la nonna ivrae lo petchoù dzequet di polaillì é baillae campa i dzeleunne ...
Lou pouc é lou mouhtsat
La douquia y avîe guié dzeleunne é cattrou poudzìn : un dzonou, un ros, un maròn, un nér é in béi pouc aouì dé balle piume totte gayouléye qué sé mandovve Quiquiriquì. Apréi dinéi la douquia ivroe lou guitsat é fézoe sorte lé sin-e dzeleunne ent’ou courtavah ...
Lo pou é lo motsè
Magàn l’ayè dji dzeleunne, cattro pedzeun - eun dzono, eun rodzo, eun rosse é eun nia - é eun dzèn poulicco avouì le plume de totte couleur que l’ayè non Quiquiriquì. Tcheu le-z-aépró magàn ivròo lo bornè é léchòo chourtì le dzeleunne pe lo verdjé: -«Pii, ...
Lo poun é lo mohtset
La grousa y ave gui dzeleunne, cattro poudzén, eun dzono, eun ros, eun maròn, eun nér é in bi poun avó dé belle pyinme dé totte lé colór qué y ave non Quiquiriquì. Aprì dinì la grousa invrive lo bouet é lisive sorte lé dzeleunne int’ou verdìn : « Pii, ...
Lo poou é lo motset
Madàn l'ayé dji dzeleunne é catro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nii é eun dzén poou avouì de balle pleuime de totte couleue que l'ayé non Quiquiriquì. L'èproù madàn ivrae lo dzequet é baillae cappa i dzeleunne pe lo verdjì : « Pii, pii, ...
Lo pou é lo motset
Mamagràn y ave dié dzeleunne é catro poudzé : én dzono, én rodzo, én marón, én nér é én bé pou avoué dé belle piénme dé tote lé color qu’i y éve a non Quiquiriquì. La dénon-na y ouvrive én piquieu guétset é léssive sotre lé dzeleunne ou pro : « Pii, pii, ...
Lo pou é lo motsette
Madàn l’ayè djée dzeleunne é catro pedzeun : on dzôno, on rodzo, on rosse, on nèa é on joulì pou avouéi de balle plume de totte coleuo que l’ayè non Quiquiriquì. L’âproou madàn ivroe lo dzequette é bailloe cappa i dzeleunne pe lo verdjè : « Pii pii, saillôde ...
Lo pou é lo mossé
Mammagràn l’avve djéi zeleunne é catro pezeun : on zano, on rozo, on roche, on ner é on bo pou avouéi de plume de totte color que che queriave Quiquiriquì. La déinooura oouvrave lo petchoou zequé é léichave chaillì che zeleunne den la plasse : « Pii, ...
Ou djal é ou moustchet
A mèrégràn a y avava dés djérénne é catro poulét : eun djano, eun rous, eun maròn, eun nér é un bel djal voui dé bèe piume di teutte i cou qu’ou sé demandava Quiquiriquì. Tuit y apreu dinè a uvrava un fén-éstrot per lassè saye i djérénne int’a bassacourt ...
Lo pou é lo mochet
Magó l’ae gui djeleunne é cattro poudjìn : un djano, un ros, un marón, un nér é un béi pou ató dé balle piumme dé totte li coulour, cou l’ae non Quiquiriquì. La dinounna a invrae lo guetchet é lachae sorte li djeleunne ou verzéi : « Pii, pii, fourra miè ...
Lo pou é lo motsette
Madàn l’ayè guié dzeleunne é catro pedzeun : on dzano, on rodzo, on rosse, on nèa é on bioo pou avouì de joulie plumme de totta choo de coleuo que se queriae Quiquiriquì. L’aeproou madàn ivrae lo dzequette é baillae cappa i dzeleunne pe lo verdjéi : « ...
Lo pou é lo moutset
Mammagràn l’ayè dji dzeleunne é catro pedzeun: eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun ner é eun dzèn pou avouì de balle plimme de totte le couleur que l’ayè noun Quiquiriquì. La viproù mammagràn ivrave lo dzequet é baillave campa i dzeleunne pe lo verdjì ...
Ou gal é ou raté
La grènda a n’et dés poulle, couat poulit : un djaouno, un rous, un marròn, un nér é un bel gal ad bille piumme tut gayolà, qué lo tchamavan Quiquiriquì. Apreu mesdjeur douvertava un pétót gutchet é lassava sourtì i poulle ènt’ou courtil : « Tecca, tecca, ...
Lo pou é lo motsé
Mama gran l’ayeu gué dzeleunne, cattro pedzeun, on dzano, on rodzo, on ner é on joulì pou avoueu le plume de totte coleur que l’ayeu a non Quiquiriquì. Dèinoa é ouvrae lo dzequé é léchae sortì se dzeleunne deun lo vergué : « Pii, pii, sortade me dzeleunne… ...
Lo pou é lo moutset
Mama gran l’èe dji dzeleunne é catro pedzeun : eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nèe é eun dzén pou avouì de dzénte plime de totte couleue que se l’èe noun Quiquiriquì. La viproù mama gran rivèe eun pégno dziquet é baillèe campa i dzeleunne pe lo verdjì ...
Lo pou é lo moutset
Mammagràn l'ayé dji polaille é cattro paoudzeun : eun dzano, eun rodzo, eun rosse, eun nèe é eun bô pou avouì de dzente plime de totte couleue que l'ayé noun Quiquiriquì. L'èproù lleu ivrèe eun pégno dziquet é baillèe campa i polaille pe lo verdjì : « ...
Lo pou é lo motset
La greusa y avìe djé dzeleunne, catro poudjén, én dzono, én ròdzo, én ros, én nèi é én bé pou, a non Quiquiriquì, avoué dé gran plumme dé totte lé colòi. La dé noua la greusa y uvroe lo guetset pe baillé cappa i dzeleunne ou verdé : « Pii, pii, sortode ...
Lou pouc è lou moutset
Magàn y aviye dji dzuleunne è cattro peidzén: eun dzono, eun rodzo, eun ro, eun nér è eun dzèn pouc avoué dè dzènte plunme dè totte couleur, què y aviye a noun Quiquiriquì. La dèinoun-a magàn ivrouve lou dziquet è baillouve cappa î dzuleunne pè lou verzéi: ...
Lo pou é lo motset
Mamagràn l'avie dji dzeleunne é catro pooudzeun: eun dzano, eun rodzo, eun ros, eun nèe é eun dzèn pou avouì de grose plumme de totte le couleue que l'avie non Quiquiriquì. L'avépró, mamagràn ivrave lo dzequet é baillave campa i dzeleunne pe lo verdjì ...
Lo pou é lo móchet
Magràn a y ae guié dzeleunne é catro poudzén: eun ros, eun dzano, eun coulour di tsetagne, eun ner é eun bé pou avó dé belle piume dé totte coulour, qu’y ae a non Quiquiriquì. La dénouna a ivrae lo guetset é a lichae libre lé dzeleunne pé lo verdzì: ...
Lo pou é lo motsè
La greusa y ave djé dzéleunne é catro poudjén : eun dzono, eun rodzo, eun ros, eun nér é én bé pou avoué dé belle plume dé totte lé coloi qué y éve a non Quiquiriquì. La dénoa la greusa ouvrive lo boè é baillive cappa lé dzéleunne pé lo verdé : « Pii, ...
Lo poulì é lo motsette
Magàn l’èi djéi dzeleunne, cattro pedzeun - eun dzano, eun rodzo, eun rosse, eun ner- é eun dzèn poulì avouéi de plumme de totte le couleue que l’èit a non Quiquiriquì. Dèinooua uvraa eun petchoou dzequette é lèichaa chortì se dzeleunne pe lo verdjéi… ...
Lo pou é lo motsè
Méya l’ayè gui dzeleunne é catro pedzeun: eun dzono, eun ròdzo, eun rosse, eun nire é eun dzèn pou atò de belle plume de totte couleur que l’ayè non Quiquiriquì. L’aéprò gran-mée uvròe lo dzequiè é baillòe cappa i dzeleunne pe lo verdjère: «Pii, pii, ...
Lo pou è lo motset
Magàn y ae djé dzèleunne é cattro poudjén: én dzono, én rodzo, én ros, én nèi é én bé pou, avoué lè plumme dè totte lè colòi, què y ae a non Quiquiriquì. La dénon-a, magàn y ouvróe lo dzequet é i baillée cappa i dzèleunne pè lo verdé: «Pii, pii... Ommo ...
Lo pou é lo mohtchet
Magrosa y ave gui djeleunne é catro poudjìn: eun djano, eun ros, eun nér é eun bé pou avò dé belle piumme dé totte color qué sé mandave Quiquiriquì. L’apré diné magrosa ivrave lo guetchet é fiave sortì le djeleunne pé lo verzì: «Pii, pii, sortide polaye… ...
Le corbeau et le renard
Un corbeau, ayant volé un morceau de fromage sur une fenêtre, alla se cacher dans le bois parmi le feuillage d’un arbre. Un renard, attiré par l’odeur, l’aperçoit et commence à le flatter : « Bonjour Maître corbeau ! Allez-vous bien ? Quelles merveilleuses ...
Lo courbì é lo rèinar
Eun courbì, aprì que l’ayè robà eun boucón de fromadzo su eunna fenitra, va se catchì pe lo bouque euntremì di foilladzo d’eunna planta. Eun rèinar, atterià pe lo fla, lo vèi é comenche a lo gabì :« Bondzor Métre courbì ! Restade-vó bièn ? Queunte mervéilleuze-z-ale ...
Lo corbé é lo réinaa
Eun dzoo l'è acapitó que eun corbé l'a robó eun toque de fromédzo pouzó deussù an feniha. Lo bocón euncó eun botse, lo corbé l'et aló se catché ià pe lo bouque euntremì di foille d'eungn abro. Eun réinaa, eun séntèn hi bon flo, l'a apesu-lò é l’a coménchà ...
Lo courbì é lo rèinaa
Eun courbì, que l’ayè rouboù eun boucón de fromadzo deussì euna fenitra, l’è alloù se catsì dedeun lo bouque i mentèn di foilladzo d’euna planta. Eun rèinaa, atterioù di flou, lo vai é commense a lo souedzì : « Bondzor Métre courbì ! Alade-vó bièn ? Que ...
Le cycle des douze jours
L’an 45 Avant Jésus-Christ, Jules César réforma le calendrier romain en remplaçant l’an lunaire avec l’an solaire. Pour cela faire, il dut ajouter 12 jours à l’année lunaire et les placer à la fin du calendrier. Le calendrier Julien fut maintenu jusqu’à ...
Lo siclo di doze dzor
L’an 45 dévàn qué nizisse Jézù Cri, Jules César y a réformà lo calandrì romàn rampiassèn l’an lunére avó l’an solére. Pé fare sen, y a douvù djouénté doze dzor a l’an lunére é bété-le a la fén dou calandrì. Lo calandrì Julièn y a rehtà fénque a la réforma ...
Lou tchiclo di doze dzor (patoué dé l'indret dé Dounah)
L’an 45 davàn Jézù Cri, Jules César y a tchandjà lou calandriéi roumàn in rampiahèn l’an dé la leunna vouèi l’an dou soulèi. Per fére hen, y a fantì djuntéi doze dzor a l’an dé la leunna é piahi-le a la fén dou calandriéi. Lou calandriéi julièn y a sta ...
Dohe dzor in pieu
L’an 45 dévàn Jézù Cri Jules César y at réformoù lo calendario romàn é y at tsandzà l’an dé la leunna avó l’an dou solèi. Pé arévé-ie y at dévìn djouenté dohe dzor a l’an dé la leunna é y at beto-le a la fén dou calendario. Hita calendario y at sobró lo ...
Le francoprovençal et les nouvelles générations
II existe encore de nos jours des enfants qui sont monolingues francoprovençaux à l’âge de trois ans, au moment de l’entrée à l’école maternelle, quoique l’influence de la télévision et la présence de l’italien dans le tissu social leur donnent précocement ...
Lo patoué é le nouve jénérachoùn
Euncó i dzor de voueu n’a de mèinoù que a l’adzo de trèi-z-àn, i momàn d’entrì a l’icoula maternella, prèdzon maque patoué, belle se, pe l’eunfluanse de la télévijoùn é la prézanse de l’italièn deun la sosiétoù, aprègnon vitto de compétanse passive dedeun ...
Lo patouè é le nouile jénérachòn
Euncó i dzor de vouì ll’a de mèinoù que a l’éyadzo de tri-z-àn, i moumàn de leur entroda a l’ecoula maternella, prèdzon renque patouè, belle se - a couza de la télévijòn é d’an sosiétó todzor pi italofonna - son dza a mimo de comprende, tan bièn que mal, ...
Lo patoué é le noue jénérachoùn
N’at euncoa i dzoor de voueu de mèinoù que a l'adzo de trèi-z-àn, can comensoun l'icoula maternella, san djeusto lo patoué belle se, a coza de la télévijòn é de sentì préjì italièn atoo de leue, son dza bon de comprende an mia d’italièn. Le-z-adulte (a ...