Lo tsa galeuppe

Li yî eun cou eungn ommo que vardô bièn de vatse a l’eunverna ; tcheu le dzor le pourtô piqué l’erba fritse pe aì bièn de lahì. Lo mateun é l’aépró le-z-ariô, é avouì lo lahì fèijè de beuro é de fromédzo. Eun dzor, mique bèichô a la crotta s’et apesè que deun le tsoidî li yî todzor mouèn de crama. To de suite l’a pensó i rat, mi teteun l’a oulù se catché pe atendre le galeuppe.
To d’eun cou l’a vu euntré pe la pourta eun grou tsatte que, cheur de llu, l’a comenchà a lètché la crama eun pasèn d’an tsoidî a l’otra. L’ommo l’a donque pensó de lèi baillé an boun-a lehòn eun cou pe todzor.
Tan pe comenché l’a eumplì d’ée la tsoidî pi grousa, aprì l’a djoueundu-lèi de faèna pe la fée vin-ì blantse comme la crama. Pe fenire l’a betó la tsoidî su eun lan eungn équilibro é l’a atendù. Pocca ten aprì lo tsatte l’è euntró pe la pourta é s’et euntsemin-ó ver la grousa tsoidî mi, drè que l’a pouzó le patte su lo lan, la tsoidî s’è vouidjéye su llu é pai s’è trouó catchà dèzò.
L’ommo l’a pofó lo riye é lo pouo tsatte mignaô a po fenì. Drè que l’a pousù chourtì de la tsoidî l’è partì la cuya eun l’er, é l’è jamì pi vin-ì lapé la crama : l’ommo, bièn contèn, l’a recomenchà a fée son beuro é son fromédzo.