(patoué di-z-Amaveulle)
« An tradichón veetabla l’è po lo témouagnadzo d’eun passó levró. Mi an fose que animme lo prézàn eun rendèn contcho de sé mimo »
Igor Stravinskij
Perqué compouzé é tsanté eun patoué ? Cheur po pe arrevé i sondzón di cllassemèn de la radio, de la télévijón, de Youtube é pe se fiye de sout.
L’è san manqué pe lo plèizì, pe l’attatsemèn i paì, a eunna lenva que pourie fenque mouére, pe savèi qui no sen é poussèi resèivre l’atro eun cougnisèn amoddo sé mimo ; pe revivre de lo dedeun le-z-émochón é le sensachón di jénérachón présédante que, atò le paolle, l’an marcó lo territouéo, l’an llizu-lo é écri-lo, atò le paolle, djeustamente ; pe totché le rèis atò l’esprì de voueu lo dzor é cheur po maque pe lo semblé lon.
Désidé de fiye d’an lenva, pe pouza tsatiéye, défendua é marquéye, eun moyèn de comunicachón arteusteucca, l’è résisté é la tsansón veun eungn’achón poéteucca, eungn’achón poleteucca que prodouèi é so reprodouiye pe po pédre po maque an lenva, mi an magnie de pensé, de llire lo mondo é de se propouzé eun chouèn an rotta foua di trase di folklore
