(patoué di-z-Amaveulle)
Dza dèi lo Moyèn Adzo n’en sacante doquemèn que prouon qu’eun Val d’Outa eun vagnae lo blo. An matse de for é de meleun que lèi son co voueu lo dzor deun le veladzo son le témouèn de la grousa difujón di tsan de blo su lo téritouéo. Le bocón de térèn vagnà son po tan grou (catche meulle mètre caró) que baston pe la produchón de pan pe la fameuille.
La queultivachón di blo chou le sèizón deun se déféèn momàn que se repetton atò de fasón consolidéye deun lo ten.
Eun vagne d’èitón, caze todzor dèi la feun di mèis d’otobre, eun fonchón de l’otcheui é de l’espozechón. Devàn que vagné, eungn eungrèiche lo tsan atò de dreudze é eun lo reveurie po tan a fon. Djeusto vagnà, sacante fameuille l’an vardó la coteumma de confié i Bon Djeu lo desteun de la recolta eun trachèn an creu su la téra atò lo râtì.
Mire l’et eun deur travaill é totta la fameuille l’et eungadjéye pe sen, fenque co le-z-amì.
Lo blo, copó, sétchà, battù é van-ó, l’è vardó dedeun de-z-artsón plachà p’eun llouà bièn a l’er perqué le bitche pouèyan po lo gâté. Eun nen eumplèye an partia pe vagné l’an aprì, mi lo pi grou saré pourtó moudre pe avèi de faèina. La mouteua l’è féte atò de meleun élétreucco moderno ou deun de vioù meleun a pira.
To si travaill leuvre avouì la couette di pan. An matse de fameuille l’an euncó la coteumma de couiye le pan deun le for di veladzo.
Co voueu lo dzor, comme deun lo pasó, eun fé lo pan lo lon de l’ivir, pitoù can la leunna cale.
Eun cou, lo pan pe to l’an l’ie vardó su le ratélì, ara eun lo catse i conjélateur, pai eungn a todilón lo pan frique fé i mitcho. N’a de coteumme tradichonelle que son po tsandjéye deun lo ten, comme salla de fiye an creu atò lo queitì su la crouta di pan devàn que lo euntan-é comme marca de recougnisanse pe to lo travaill fé, a partì di gran vagnà deun lo tsan canque i pan su la tabla.
